تاريخچه قم

سرگذشت تاريخی شهر قم به دوران پيش از اسلام و پس از آن باز می گردد.

براساس مدارک و شواهد سابقه شهر قم به دوران ساسانی بازمی گردد اما مهم ترين رويدادی که در تاريخ قم سراغ داريم اسلام آوردن مردم آن و پذيرش تشيع بود، اين شهر در سال 23 هجری به دست ابوموسی اشعری فتح شد. از اين تاريخ به بعد شهر قم به شهر اهل بيت و قمی ها به شيعه متعصب شهره شدند. و قم به پناهگاه شيعيان و مخالفان خلفای اموی و عباسی تبديل شد. پس از پذيرش اسلام و تشيع از سوی مردم قم، سرنوشت سازترين رخداد تاريخ قم، آمدن حضرت معصومه به اين شهر است.

نام آن حضرت فاطمه و لقب ايشان (معصومه) است اين لقب را امام هشتم به وی اعطا فرمود. حضرت معصومه به جهت ديدن برادرشان حضرت
 

رضا از مدينه به قصد مرو حرکت نمودند و چون به ساوه رسيدند سخت بيمار شدند و ايشان را به قم بردند و پس از هفده روز به سوی خدا شتافتند . شهر قم در قرون سوم و چهارم هجری به قلب تپنده جهان تشيع تبديل شد . اين امر در حقيقت مهم ترين و مبارک ترين اثری بود که دفن بانوی برگزيده اهل بيت در قم به دنبال داشت .

پارک ملی خبر (Khabr) با وسعتی حدود ۱۵۰هزار هکتار یکی از بزرگترین پارک های ملی ایران می باشد...

برنامه ما بازدید از پارک ملی خبر در استان کرمان و هم چنین پناهگاه حیات وحش روچون بود...

از محیط بانی دهسرد شروع کردیم و با عبور از روستای خبر و سرمحیط بانی خبر، گشت شبانه ای در اطراف محیط بانی روستای کهت (Kaht) داشتیم. سپس راهی سد شکرآب شدیم و محیط بانی وکیل آّباد پایان بازدید ما از یکی از وسیعترین پارک های ملی ایران بود.

تیتر "در جستجوی پلنگ" رو آرش مودی از اعضای بیرجندی انجمن یوزپلنگ ایرانی برای این سفر انتخاب کرد...

با دیدن ردپای مشکوک به رد پای پلنگ که در کنار سد شکرآب دیده شد عنوان "در جستجوی پلنگ" کاملا به جا بود...

در این سفر از شرق تا غرب، و از غرب تا جنوب غرب پارک ملی خبر را پیمایش کردیم و انواع مختلفی از پوشش های گیاه را دیدیم...

از دشت های گرمسیری...

درختچه های بنه و جنگل های پراکنده ارس(Ors)...

تا جنگل های متراکم بادام کوهی...

و ارتفاعات برف گیر...

قله شاه در مجاورت پارک ملی خبر

دامنه ارتفاعی منطقه خبر کرمان ۱۰۴۰ تا ۳۸۶۰متر می باشد...

در تمام این مدت به طور متوسط حدود ۲۰۰۰متر از سطح دریا بالاتر بودیم!

در این برنامه با دوستان انجمن یوزپلنگ ایرانی همراه شده بودم...

پیمایش مسیرهای خاکی و در بیشتر قسمت ها ناهموار که فقط ماشین های شاسی بلند امکان عبور از آن ها را دارند...

رکاب پاژن هم که طبق معمول جای منه...  (جای دوستان خالی)

دشتی این چنین وسیع...

و آسمانی اینچنین آبی...

یکی از کانکس های محیط بانان که با حداقل امکانات باید ۸ روز پشت سر هم را در سرما و گرما در آن سپری کنند تا ۴ روز بعد را در منزل و کنار خانواده خود باشند...

این مردان عاشقانه کار می کنند؛ خداقوت...

پیش به سوی گورخر ایرانی...

دشتی بسیار بزرگ و هموار که سایت نگهداری و پرورش گورخر آسیایی درون آن قرار گرفته است...

تعداد هشت گورخر ایرانی در سایت پارک ملی خبر نگهداری می شود...

این گورخرها بسیار حساس و باهوش بودند؛ با زحمت زیاد موفق شدم تا نزدیکی شون برم و کمین بگیرم...

اما تا متوجه حضور من شدند به سرعت دور شدند...

این همه آشفتگی تنها به این دلیل است که یک موجود غریبه در قلمرو خود دیده اند...

جاده ای که از دشت های هموار شروع می شود...

و به دل کوهستان خبر می رود...

به دنبال قوچ و میش و کل و بز...

در این ارتفاعات زندگی ها جریان دارد...

و چه آرامشی داشت این دژ وسیع هنگام غروب...

در پارک ملی خبر کرمان ۱۶۴ گونه جانوری زندگی می کند که مهمترین آن ها عبارتند از: پلنگ، جبیر، قوچ و میش، بز و پازن، کاراکال، گربه وحشی، گربه پالاس، حواصیل، سرسبز و گزارشاتی مبنی بر وجود یوزپلنگ.

راهنمای ما در این برنامه مهندس نعیم مرادی بود که محیط بانان با نام مهندس مارگیر(!) می شناختنش. در عین جوانی تجربه زیادی در این منطقه دارد و تخصصش مارهای سمی و گرزه مار است!

قلعه کهت که به نسبت سالم مانده بود و البته بدون هیچ توجهی رها شده است...

این هم یک آگامای صخره ای فلس درشت که شکمش پر از تخم بود...

صفای مردمان کویر در دورترین نقاط این سرزمین هم کم رنگ نمی شود...

درون پارک ملی خبر سدی خاکی به نام سد شکرآب احداث شده که هدف از آن تقویت آب های زیرزمینی عنوان شده است...

در کنار سد شکرآب، منطقه ای فنس کشی شده است که در واقع منطقه امن پارک ملی خبر می باشد و دق علیجان نام دارد...

بهار در این خاک ترک خورده هم حضور خود را به رخ می کشد...

پرنده نگری در کنار سد شکرآب...

مهندس مرادی عنوان می کرد که در اینجا فلامینگو دیده و از این پرنده زیبا عکس انداخته بود(باورتون میشه؟ فلامینگو آن هم در کرمان!)  ما هم حواصیل، کفچه نوک، اگرت کوچک و تعدادی مرغابی دیدیم...

سپاس فراوان از محیط بانان زحمت کش و علاقمند پارک ملی خبر به خصوص آقای خوارزمی و آقای سلجوقی و تشکر ویژه از محیط زیست استان کرمان و شهرستان بافت برای تمام همکاری های خوب و دوستانه شان.

در این روزهای گرم تابستان یک گزارش برفی زمستانی تقدیم به نگاه شما عزیزان...

پارک ملی تندوره در شمال استان خراسان رضوی و در محدوده ای میان شهرستان های درگز، نوخندان، باجگیران و قوچان واقع شده است...

تندوره یکی از بهترین زیستگاه های پلنگ ایران زمین است و دیدن پلنگ در این منطقه دور از انتظار نیست...

وجه تسمیه تندوره: تندوره در زبان کردی جائی تنور مانند و گود را میگویند و بیشتر جاهای عمیق دره ها و گردابهای عمیق رودخانه ها را تندوره میگویند. تندور هم همان تنور نانوائی است. البته از نوع گلی و سنتی اش. اهالی این منطقه کرد کرمانج هستند. (با سپاس از فرید صدقی عزیز)

فرم صخره ها و بلندی آن ها یادآوری می کند که در نزدیکی دره شمخال هستم و این بار زمستان سرد کوه های خراسان رو تجربه می کنم...

برف روزهای گذشته جاده و کوه و دشت را سفیدپوش کرده و زیبایی دوچندانی به کوه های قره داغ و الله اکبر داده است...

و ردی بر سپیدی جاده...

گردنه الله اکبر در روزهای برفی زمستان...

یکی از راه های ورود به پارک ملی تندوره تفرجگاه چلمیر یا چهلمیر می باشد...

سرمای هوا و بارش سنگین برف در ارتفاعات و از طرفی آرامش پایین دست کوهستان، کل و بزها را برای به دست آوردن غذا به کنار جاده چلمیر کشانده است...

در سکوت و آرامش زمستانی حاکم بر منطقه در حالی که مه غلیظی پارک را فرا گرفته است در چند قدمیشان هستیم و آن ها متوجه حضور ما نیستند...

و هنگامی هم که متوجه حضور ما می شوند گویا معنای نگاهمان را فهمیده اند و با آرامش به چرای خود ادامه می دهند...

سلطان صخره ها...

حرکت گروهی کل و بزها پشت سر کل یا همان رئیس قبیله! همونی که شاخش از همه بزرگتره...

علاوه بر پلنگ، پارک ملی تندوره زیستگاه قوچ و میش اوریال، بز و پازن، گربه وحشی، روباه معمولی، سمورسنگی، رودک، سنجاب زمینی، گربه پالاس، گربه جنگلی، گربه وحشی، گرگ، هما، عقاب طلایی، دال، مار کبری، افعی شاخدار، افعی معمولی، لاک پشت مهمیزدار و ... می باشد.

 با تاریک شدن هوا، سرما رفته رفته بیشتر خودنمایی می کند اما همسفران مشتاق در هوای سرد زمستانی برای دیدن آن چه در این طبیعت می گذرد راهی جاده می شوند...

گشت شبانه در منطقه چلمیر پارک ملی تندوره و جستجوی حیوانات شب گرد...

محیط بانی چهلمیر و شب زمستانی به یادماندنی همراه با مه و برف...

در مجموع شش پاسگاه محیط بانی در منطقه حفاظت شده و پارک ملی تندوره وجود دارد تا محیط بانان آن بتوانند در این کوه های بلند و دره های عمیق نگهبان حیات وحش ایران زمین باشند...

محیط بانان پارک ملی تندوره؛ خدا قوت

پلنگ رو کجاها میشه دید؟ رفتارش چیه؟ وضعیتش تو ایران چطوره؟ و ... تبادل نظر و اطلاعات با حضور مرتضی اسلامی مدیرعامل انجمن یوزپلنگ ایرانی...

شنیدن داستان چگونگی شکل گیری انجمن یوزپلنگ ایرانی از زبان یکی از سه موسسش و اشتیاق سه نوجوان برای چنین هدف بزرگی در ۱۱ سال پیش برای همگی ما جذاب و شنیدنی بود...

شکوفه های برفی تندوره...

امروز روز اصلی بازدید از پارک ملی تندوره است. هوا عالیست و از مه دیشب خبری نیست و این خبر خوشحال کننده ایست چرا که می توانیم خوب ببینیم و آن چه را می بینیم ثبت کنیم... 

آسه آسه به سوی سوژه...

دسته ای بزرگ از کل و بزها و تماشای دوباره و چندباره آن ها...

عقاب طلایی و دو دلیجه به دنبال آن...

وقتی کاوه فرزانه اینگونه متوجه آسمان می شود شک نکنید که آن چه آن بالاست دیدنی ست...

کاوه فرزانه؛ عکاس حرفه ای طبیعت و حیات وحش ایران زمین

هما، این پرنده اسطوره ای ایران زمین که صبح روز اول به استقبالمان آمد و نشان از روزی پربار داشت. هما به راحتی دیده نمی شود و برای دیدن آن باید خوش شانس باشی. این روزها دیدن هما هم سعادت می خواهد...!

نشسته در کمین...

البته طعمه ها هم در همه حال هوشمندانه مراقب شکارچیان خود هستند...

تک درخت تنها بر فراز صخره ها و دیواره های تندوره...

جمجمه گراز نگون بخت...

مسیر گشت ما در این روز بین پاسگاه های چلمیر و شکرآب پارک ملی تندوره و درون تنگه می باشد...

یافتن اولین ردپاهای پلنگ!

پلنگ های منطقه فراوان ردپا و سرگین به جا گذاشته بودند و ما را به دنبال خود کشاندند تا این که نهایتا در تاریکی شب در دو نقطه متفاوت پارک یک پلنگ و دو توله دیده شدند...

پارک ملی تندوره یکی از بهترین زیستگاه های پلنگ ایرانی است هرچند که این گونه این روزها وضعیت خوبی در سرزمین ما ندارد...

کبک های بازیگوش سر از برف بیرون آورده اند...

پایکا و تلاش برای بقای نسل...

ما به جستجوی حیات وحش آمده ایم اما مگر می شود شاهکارهای طبیعت را در این سنگ های عظیم ندید؟

سنگ نگهبان تنگه...

گویا ارواح ما را به تماشا نشسته اند...!

این دیواره ها ابهتی دارند...

نمایش اختصاصی فیلم "در جستجوی پلنگ ایرانی" محصول انجمن یوزپلنگ ایرانی در شب دوم سفر...

امروز قرار است با تندوره وداع کنیم و به تهران بازگردیم. صبح که از اتاق بیرون آمدم با یک منظره برفی فراموش نشدنی روبرو شدم...

برف نرم و زیبای زمستانی همه جا را سفیدپوش کرده بود و هوا را دلچسب...

در هنگام بازگشت گرفتار برف و کولاک زمستانی شدیم و از شمال شرقی ایران تا تهران حدود ۲۴ ساعت در راه بودیم؛ ساعاتی پرخاطره و به یاد ماندنی...

بستن زنجیر چرخ با مشارکت همسفران...

در این روزهای گرم تابستان تصور چنین صحنه ای هم آدم رو خنک می کنه

دلربایی خورشید و آسمان در غروب برفی جاده قوچان به سبزوار...

و غروبی دیگر...

سپاس از همسفران مشتاق و فرهیخته انجمن یوزپلنگ ایرانی در سفر زمستانی پارک ملی تندوره...

پارک ملی گلستان که در میان عموم مردم به عنوان جنگل گلستان شناخته می شود در بخشی از شرق استان گلستان، بخشی از غرب استان خراسان و قسمت کوچکی از شمال شرق استان سمنان واقع شده است...

این پارک یکی از غنی ترین زیستگاه های ایران زمین است که از سال 1336 تحت حفاظت قرار گرفته است و در سال 1346 به عنوان اولین پارک ملی ایران تعیین گردید.

نام ابتدایی آن منطقه حفاظت شده آلمه وایشکی بوده است، بعدها به نام پارک ملی محمدرضاشاه تغییر می کند و پس از انقلاب، به نام پارک ملی گلستان به تصویب می رسد.

گلستان اولین پارک ملی ایران و یکی از ذخیره گاه های زیست کره این سرزمین می باشد...

بیشتر ایرانی های به طور ناخواسته و بدون هیچ مجوزی وارد پارک ملی گلستان شده اند و احتمالا با بخشی از حیات وحش آن دیدار داشته اند. از این بابت پارک ملی گلستان یک نمونه متفاوت از پارک های ملی ایران است...

علت آن عبور جاده آسیایی از میان عمیق ترین دره جنگل گلستان می باشد. جاده ای که ارتباط استان های شمالی کشور با خراسان را برقرار می سازد و محل عبور زائرین مشهد می باشد...

حضور کل و بزها بر روی صخره های کنار جاده به خصوص در صبح زود و از طرفی حضور گله های گراز در جنگل جزو جاذبه های همیشگی این مسیر است...

متاسفانه گردشگران همیشه از خود زباله به جای می گذارند و همین منبع غذایی آماده، گرازها را به کنار جاده و نزدیکی انسان های می کشد. البته گراز مانند بسیاری از حیوانات وحشی دیگر از انسان می ترسد و علیرغم جثه بزرگ و قوی اش ترجیح می دهد با انسان روبرو نشود و به سرعت از وی می گریزد...

از طرفی راننده هایی که با سرعت از این جاده عبور می کنند بارها و بارها باعث برجای گذاشتن جسد حیوان ارزشمندی در کنار جاده شده اند! از این رو یکی از بزرگترین تهدیدات پارک ملی گلستان همین جاده آسیایی بوده و هست که هم چنان تلفات می دهد...

خوشبختانه با تلاش سازمان محیط زیست، موضوع احداث جاده شمالی پارک دوباره قوت گرفته است که امیدواریم به زودی این اتفاق بیافتد و امنیت و آرامش به قدیمی ترین پارک ملی ایران بازگردد...

گوشه ای از تخریب وسیعی که جاده آسیایی بر جای گذاشته است

با ورود به جنگل و منطقه آدام چاغران، بانگ مرال ها (نوعی از گوزن ها) که در فصل جفت گیری هستند ما را شگفت زده می کند. نعره ای بلند که از طرف مرال نر برای جذب جفت ماده خود در جنگل طنین انداز می شود.

در سال یک بازه زمانی مشخصی این اتفاق می افتد که به آن فصل گاوبانگی می گویند و این زمان در جنگل گلستان نیمه دوم شهریور هر سال تا نیمه اول مهرماه به طول می انجامد...

فصل گاوبانگی یکی از حساس ترین و پرخطر ترین زمان ها برای مرال هاست. چرا که حیوان در فصل مستی و جفت گیری است و با نعره و فریاد های مکرر، محل حضور خود را به شکارچیان نشان می دهد...

شکارچیان با کشیدن گوکل، صدایی شبیه به صدای مرال نر در می آورند و مرال های دیگر منطقه را تحریک می کنند تا پاسخ آن ها را بدهد و بدین گونه جای خود را لو می دهد...

آقای صوفی از شکارچیان قدیمی بوده که اکنون اسلحه را کنار گذاشته و راهنمای گردشگری شده است.

به همین دلیل در این زمان ها محیط بانان پارک با برپایی چادرهای گاوبانگی به صورت شبانه روزی در پارک از مرال ها مراقبت می کنند...

در نزدیکی آدام چاغران موزه اصلی پارک ملی گلستان ایجاد شده است که بازدید از آن برای عموم مردم آزاد است. بازدید از این موزه یک نمای کلی از پارک، گذشته و شرایط فعلی اش به شما نشان می دهد که می تواند مفید باشد...

از آدام چاغران و صخره ها و مناظر زیبایش به سمت دشت می رویم تا به تماشای آهوان دشت میرزابایلو بنشینیم... دشت میرزابایلو در مرز پارک ملی گلستان و منطقه حفاظت شده قرخود واقع شده است...

اولین جانوری که در دشت میرزابایلو مشاهده می شود سارگپه ای بزرگ است که به تماشای ما نشسته؛ هر چند ما فقط تماشاچی وی هستیم اما حضور ما به این پرنده زیبا احساس نا امنی می دهد. بال می گشاید و می رود. گویا یا جای ماست یا جای این پرنده زیبای دشت ها...

فکر کنم دلیجه باشه!

و اندکی بعد اولین گله از آهوان خودنمایی می کنند. فاصله آن ها زیاد است و برای این که فرم زیبایشان را ببینیم باید از دوربین استفاده کنیم. مشاهده آهو در چنین دشت وسیعی که دید خوبی دارد با توجه به هوشیاری این حیوان زیبا، کار بسیار دشواری است...

در کنار پاسگاه میرزابایلو نیز موزه ای احداث شده است که گونه های تاکسیدرمی شده جالبی در آن یافت می شود. بارز ترین آن یک شیر تاکسیدرمی شده است و کمی آن طرف تر پلنگ و سمور آبی و مرال و ...

میرازبایلو را به سمت دره آلمه ترک می کنیم. در این منطقه نیز خبری از پوشش جنگلی نیست. دشت به تپه های استپی بلندی تبدیل می شود و به مرور حیات وحش غنی خود را نمایان می کند... گله های بزرگ قوچ و میش در این منطقه نشان از محافظت خوب محیط بانان آلمه دارد...

خوشبختانه چند لایه از کوهستان بین آلمه و جاده آسیایی قرار گرفته و همین عامل باعث شده است طبیعت و حیات وحش آرامشی دوچندان پیدا کند. هر چه از انسان دورتر، آرام تر و با آلودگی کمتر...

از آلمه به طرف دشت میرزابایلو بازگشته و این بار راهی منطقه ای دیگری از پارک گلستان به نام سولگرد در مرز شمال شرقی پارک می شویم...

سکوت و آرامشی که در دره دگرمانلی حکم فرماست و صدای پرندگانی که هر از چندگاهی بالای سر ما به پرواز در می آیند فضایی رمزآلود را بوجود آورده است...

آتش، بلای جان گلستان...

گردشگرانی که برای استراحت در خنکای سایه درختان، ماشین خود را در کنار جاده پارک می کنند و قصد استراحت دارند، هوس می کنند آتشی برپا نموده و غذای خود را گرم کرده یا کباب درست کنند! کتری آب جوش را روی آتش گذاشته و چای را نوش جان کنند و ساعتی بعد مسیر خود را ادامه دهند...

اما یک سوال: آیا همیشه این گردشگران آتش را به طور کامل خاموش می کنند؟ میزان کمی از این آتش به ظاهر کم، در این منطقه مانند کبریت روشنی در انبار باروت خواهد بود...

در فصل تابستان چوب درختان جنگل بسیار خشک و قابل اشتعال است. برگ های روی زمین نیز بهترین وسیله برای انتقال این آتش است و متاسفانه هر سال بارها و بارها این اتفاق می افتد. از طرفی گرمای هوا و تراکم پوشش گیاهی مانع امدادرسانی و اطفا حریق به موقع و مناسب می شود و به همین سادگی علی رغم تلاش شبانه روزی محیط بانان سالانه بخش زیادی از جنگل های هیرکانی ایران از بین می رود...

متاسفانه امسال نیز آتش سوزی های وسیعی در پارک ملی گلستان اتفاق افتاد و بخش زیادی از بهترین زیستگاه های این سرزمین در آتش سهل انگاری ما سوخت...

یک استتار عالی...

و صدای این دارکوب زیبا که حق زیستن همه در کنار هم را به ما گوشزد می کند...

این گزارش را تقدیم می کنم به محیط بانان پرتلاش و زحمتکش پارک ملی گلستان که بارها و بارها در جریان آتش سوزی های پارک، فداکاریشان چشمان ما را نمناک کرد...

بر گرفته از سایت تابناک

سی منظره مسحور کننده که قبل از مرگ حتما باید ببینید

دنیا پره از منظره های نفس گیری که به دست طبیعت درست شدن و هر کدوم به نحوی آدم رو تحت تاثیر قرار میدن. این منظره ها توی هر گوشه ای از دنیا پیدا میشه و اگه هر کسی به دور و بر خودش دقت کنه، میتونه یه عالمه صحنه ی زیبا از طبیعت حیرت انگیز محل زندگی اش پیدا کنه.

برای گرفتن انگیزه بیشتر برای دیدن دنیا و گشت و گذار در طبیعت، ۳۰ تا از بهترین منظره های سرتاسر دنیا رو که قبل از مرگ هرکسی باید ببینه رو براتون توی یک مطلب جمع آوری کردیم.

برترین ها: بسیاری افراد بدلیل پیش بینی هزینه های بالای سفر کلا قید آن را می زنند و خود را از این تجربه بیاد ماندنی محروم می کنند، غافل از اینکه اگر با تکنیک های سفر کم هزینه آشنا باشند، آن را به بخش جدا نشدنی زندگیشان تبدیل خواهند کرد.

 استان یزد از سرزمینهای کهن و تاریخی ایران زمین است. در بعضی از منابع بنای اولیه برخی از شهرهای این استان چون (میبد) را به سلیمان پیغمبر، (یزد) را به ضحاک و اسکندر مقدونی و (ابر کوه) را به ابراهیم پیغمبر نسبت داده‌اند. این بیانگر قدمت و دیرینگی پیشینیه تاریخی و فرهنگی سرزمین و مردم این دیار است. مجموعه آثار باستانی پراکنده موجود در این استان نیز به سهم خود گویای این پیشینه تاریخی است. واژهٔ یزد در لغت به معنای مقدس و پاک بوده و وجه‌تسمیهٔ این شهر، سرزمین مقدس و شهر خدا است.

این شهر که به "شهر بادگیرها" و "شهر دوچرخه‌ها" معروف است، بین رشته‌ کوه های شیرکوه و خرانق و در دشتی گسترده به نام دشت یزد ـ اردکان قرار گرفته‌ است. آبادانی یزد از سدهٔ پنجم هجری به بعد بوده و اتابکان فارس از مهم‌ترین عوامل پیشرفت این شهر در سده‌های گذشته به‌شمار می‌روند. اتابکان یزد نزدیک به ۱۴۰ سال بر این خطه حکومت کردند. یزد در منطقه جنوب شرق ایران واقع شده‌ و هر ساله میزبان میهمانان نوروزی از دیگر شهرهای ایران است.

عجایب هفتگانه جدید طرحی بود که در آن برای به روز رسانی عجایب هفتگانه جهان باستان تلاش شد. یک نظرسنجی برای تعیین میزان رواج و محبوبیت این عجایب و انتخاب برترین‌ها توسط برنارد وبر سوئیسی-کانادایی تدارک دیده شد و توسط بنیاد نیو۷واندرز (New۷Wonders) که ریشهٔ سوئیسی داشته و تحت کنترل دولت است، سازمان یافت. در نهایت عجایب جدید در تاریخ ۷ ژوئیه سال ۲۰۰۷ در لیسبون اعلام شدند.

بنیاد نیو۷واندرز ادعا کرد که بیش از ۱۰۰ میلیون رای از طریق اینترنت و یا تلفن دریافت شد. این درحالی بود که هیچ مانعی برای جلوگیری از دادن چند رای در نظرسنجی در نظر گرفته نشده بود و روزنامهٔ لوس‌آنجلس تایمز آن را «قطعاً غیرعلمی» خواند.^[۱] به گفته جان زاگبی، موسس و مدیرعامل شرکت یوتیکا (Utica)، نظرسنجی بنیاد نیو۷واندرز "بزرگترین نظر سنجی" ثبت شده است.

• چیچن ایتزا در مکزیک
• مجسمه مسیح در برزیل
• کولوسئوم در ایتالیا
• دیوار بزرگ چین در چین
• ماچو پیچو در پرو
• شهر باستانی پترا در اردن
• تاج محل در هند

• 

  چیچن ایتزا

• 

  مجسمه مسیح

• 

  کولوسئوم

• 

  دیوار بزرگ چین

• 

  ماچوپیچو

• 

  پترا

• 

  تاج محل

عجایب هفت‌گانه، به هفت اثر برتر معماری و مجسمه سازی دوران باستان اطلاق می‌شود. این هفت اثر ظاهراً اولین بار توسط یک فنیقیایی یونانی‌الاصل به نام آنتیپاتروس در قرن دوم پیش از میلاد در یک کتاب ثبت شده‌است. مشخص نیست که این فرد خودش این آثار را دیده‌است یا نه. به هر حال آنچه مسلم است این است که وی در زمانی می‌زیسته که تمام این شاهکارهای هنری سالم و موجود بوده‌اند و او نمی‌خواست ویرانه‌ها را به هم عصران خود معرفی کند.

نکته دیگر در مورد این آثار انتخاب عدد هفت برای تعداد آنهاست. دلیل این امر هم مقدس بودن این عدد است. عدد هفت چه در گذشته و چه در حال، برای انسان محترم و مقدس بوده بطوریکه تقریباً در هر گونه تقسیم بندی به این عدد توجه شده‌است.

عجایب هفتگانه از چپ به راست بالا به پایین:هرم بزرگ جیزه، باغهای معلق بابل، نیایشگاه آرتمیس، تندیس زئوس، آرامگاه هالیکارناسوس، تندیس غول‌پیکر رودس و فانوس دریایی اسکندریه

تهیه فهرست کامل عجایب هفت گانه در اصل حدود سده دوم پیش از میلاد کامل شده‌است و اولین اشاره به تهیه این مجموعه مکتوب در کتاب تاریخ هرودوت آمده‌است که به سده ۵ پیش از میلاد مربوط برمی‌گردد.

چندین دهه بعد از آن، تاریخ نگاران یونانی درباره بزرگ‌ترین بناهای تاریخی دوران خود شروع به نوشتن کردند. از جمله کالیماکوس (Callimachus) - که در ۳۰۵ تا ۲۴۰ قبل از میلاد می‌زیست - سر کتابدار کتابخانه اسکندریه، «مجموعه‌ای از عجایب جهان» را تهیه کرد. امروزه، تنها چیزی که درباره این مجموعه می‌دانیم، همین عنوان آن است و بس، به این دلیل که این کتاب نیز در آتش‌سوزی بزرگ کتابخانه اسکندریه از بین رفت.

فهرست نهایی عجایب هفت گانه در قرون وسطا تکمیل شد. این فهرست شامل چشمگیرترین بناهای تاریخی جهان باستان بود که از بعضی، شواهد بسیار اندکی در دست بود و تعدادی نیز اصلاً باقی نمانده بودند. آثار کنده کاری هنرمند هلندی مارتن ون هیمسکرک (Marten Van Heemskerck) و کتاب تاریخ معماری یوهان فیشر ارلاخ (Johann Fischer von Erlach) از قدیمی‌ترین منابعی هستند که در آن به این فهرست عجایب هفت گانه اشاره شده‌است.

از زمانهای بسیار قدیم تا کنون، فهرست‌های متعدد و متفاوتی از عجایب هفتگانه به نگارش درآمده‌است. فهرست اروپا-محور مذکور بدین قرار است:

بانکی: دنیا پر از دیدنی های شگفت انگیز است در اینجا شما را با عجایب دهگانه طبیعی که تا کنون از آنان بی اطلاع بودید آشنا می کنیم.

روي لينك زير كليك كنيد

البته دانشمندان ژاپنی راهی یافته اند تا گوشت وپوست ماهی ها را نامريی کرده واستخوانهای آنهارا رنگی کنند.آنها ازاین تکنو لوژی برای کسب درآمد استفاده کرده واین ماهی ها را در ظروف شیشه ای پرشده با مایه ای شفاف به فروش میرسانند.درزیر نمونه ای از این ماهی ها آورده شده است.

دریاچه رنگی جهان

استان کرمان با سه میلیون نفر جمعیت، در جنوب شرقی ایران قرار گرفته است. کرمان از استان‌های مهم و تاریخی ایران به حساب می‌آید. در این گالری تنها گوشه‌ای از زیبایی‌های این استان به تصویر کشیده شده است.

ارگ بم

ارگ بم قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین بنای خشتی جهان است که درشهر بم واقع شده است. این بنا که در زلزله مرگبار پنجم دی ماه ۱۳۸۲، نیمه ویران شد. از آن زمان بازسازی این مجموعه عظیم آغاز شد.

باغ شاهزاده ماهان

دریای مازندران

موقعیت: استان‌های گلستان، گیلان و مازندران

طول دریای مازندران حدود ۱۰۳۰ تا ۱۲۰۰ کیلومتر و عرض آن بین ۱۹۶ تا ۴۳۵ کیلومتر است. این دریا دارای تنوع زیستی متفاوتی است كه مهمترین آن ماهی‌های خاویاری است هرچند كه به دلیل صیدهای غیرمجاز نسل ماهیان خاویاری ‌رو به انقراض است.

130 رودخانه به این دریا می‌ریزند که بزرگ‌ترین آنها رود ولگا است که هر سال به طور میانگین ۲۴۱ کیلومترمربع آب را وارد دریای مازندران می‌کند. دریای مازندران را به نام‌های دریای خزر، وركانه، گرگان و دریای كاسپین نیز می‌شناسند.

خزر نام قومی‌ است كه به همراه دیگر اقوام بیابان‌گرد شمال قفقاز، در زمان ساسانیان، بارها و بارها به سرزمین ایران ‌تاختند و پس از حضور کوتاه مدت خود معمولاً به دست سپاه ساسانی از مرزهای ایران بیرون رانده می‌شدند. در هیچ یک از نوشته‌های مؤلفان شرقی و غربی دوران پیش از اسلام نامی از "خزر" بر دریای شمال ایران دیده نشده ‌است. در نوشته‌های مؤلفین اسلامی، این دریا در کنار نام‌های دیگر، خزر هم نامیده شده ‌است.

دریای گرگان یا دریای ورکانه نام این دریاچه بزرگ در عهد هخامنشیان و همچنین اشکانیان است اما كاسپین از نام قوم کاسپی یا کاسی گرفته شده‌ که قبل از آریایی‌ها در کرانه‌های غربی تا جنوب غربی این دریا ساکن بوده‌اند و به تدریج تا کرانه‌های جنوبی آمدند.

دریاچه گَهَر

موقعیت: استان لرستان

دریاچه گَهَر یک دریاچه کوهستانی در ایران است که در منطقه حفاظت شده اشترانکوه بین بخش زز و ماهروی الیگودرز و دورود قرار دارد و سالانه حدود یكصد هزار نفر از آن دیدن می‌كنند. شما می‌توانید علاوه بر استفاده از آرامش این دریاچه ماهیگیری نیز كنید. این درحالی است كه به دلیل نداشتن راه ماشین‌رو تا حد زیادی از خرابی و آلودگی به دست انسان به دور مانده ‌است.

ساحل این دریاچه به جز در ضلع غربی و شرقی که ساحلی ماسه‌ای دارند برای شنا مناسب هستند اما در سایر نقاط دارای ساحلی صخره‌ای است که برای شنا مناسب نیست. در قسمت پایین دریاچه، جنگلی انبوه وجود دارد که در شرف نابودی است. در قسمت بالای آن نیز جنگلی انبوه وجود دارد که این جنگل هم در معرض خطر نابودی است. با حدود ۴۰ دقیقه پیاده‌روی می‌شود به دریاچه گَهَر دوم رسید. عمق آن کم است و ماهیان کف دریاچه را با کمی دقت می‌شود به خوبی دید. ماه‌های تیر و مرداد بهترین زمان سفر به این دریاچه ‌است.

دریاچه شورمست

موقعیت: استان مازندران

تورهای گردشگری زیادی به صورت یكروزه و دو روزه علاقه‌مندان را به بازدید از دریاچه شورمست در سوادكوه می‌برند. دریاچه شورمست، تنها دریاچه طبیعی شهرستان سواد‌کوه که وسعت آن ۱۵ هزار متر مربع و حداكثر عمق آن پنج متر است. این دریاچه در ۵/۵ کیلومتری شهرپل سفید واقع شده ‌است. دریاچه طبیعی شهرستان سوادکوه، در شش کیلومتری غرب شهر پل سفید و در ارتفاعات مشرف به این شهر در مجاورت روستای شورمست واقع شده ‌است.

منظره این دریاچه با جنگل اطراف آن که از درختان کهنسال و بلند قامت توسکا پوشیده شده، آن را به یکی از زیباترین اماکن موجود در شهرستان سوادکوه تبدیل ساخته ‌است. دریاچه شورمست به دلیل قرار گرفتن در شاهراه تهران شمال و وجود دو محور جاده آسفالته و راه آهن از موقعیت بسیار مناسبی برخوردار است.

دریاچه مهارلو

موقعیت: استان فارس

نام این دریاچه، برگرفته از نام روستای مهارلو از توابع شهرستان سروستان استان فارس است که در نزدیكی آن قرار گرفته است. وسعت این دریاچه 25 هزار هكتار بوده كه بخش عمده‌ای از این دریاچه بر اثر خشكسالی سال 1387 خشك شده و تنها 600 كیلومتر مربع آن باقی مانده است. مهارلو در غرب دریاچه بختگان كه امروز‌ كاملا خشك شده،‌ قرار گرفته است.

مهم‌ترین گونه پرنده این دریاچه فلامینگو است. از این دریاچه برای تهیه نمک صنایع استان فارس هم استفاده می‌شود. همچنین به دلیل سرازیرشدن فاضلاب آبزیانی كه در آن زندگی می‌كنند در خطر نابودی قرار گرفته‌اند. آب دریاچه مهارلو شور است که توسط سه رودخانه نوبه‌اى خشک،حمزه، سروستان و همچنین روان آب‌هاى کوه‌هاى مجاور تامین می‌شود. حداكثر عمق این دریاچه سه متر است.

دریاچه پریشان

موقعیت: استان فارس

دریاچه فامور یا پریشان یکی از زیباترین و بزرگ‌ترین دریاچه‌های آب شیرین ایران و خاورمیانه است که در بخش جره و بالاده شهرستان کازرون قرار گرفته است. مساحت این دریاچه 4300 هكتار است كه دور تا دور آن را کوه فراگرفته است.

این دریاچه دارای چهار گونه ماهی بومی به نام‌های ماهی زردک، ماهی سرخه، ماهی پرک و مار ماهی آب شیرین و همچنین چند گونه ماهی وارداتی نظیر ماهی کپور، ماهی فیتوفالک و آمور است که در سال ۱۳۶۸ به دریاچه وارد شده‌اند اما تنها کپور معمولی با شرایط دریاچه سازش پیدا کرد و دوگونه دیگر مشکلات متعددی را به وجود آورده‌اند. هر سال با آغاز فصل پاییز پرندگان زیادی از سیبری و كشورهای اسکاندیناوی به جمله زیستگاه‌ها و دریاچه‌های استان فارس مانند دریاچه پریشان كوچ می‌كنند و مناظر زیبایی را به وجود می‌آورند.

این دریاچه بر اثر سوزاندن بخش بزرگی از نیزارهای اطرافش به علت عملیات راهسازی در معرض خطر است. در طی این آتش سوزی‌ها هزاران قطعه لاک پشت و پرنده مهاجر از بین رفته‌اند. همچنین بخش اعظم این دریاچه به علت خشکسالی های اخیر خشک شده است. كارشناسان بر این باورند كه خشكسالی و برداشت بی‌رویه و غیر اصولی آب از مهمترین دلایل خشك شدن دریاچه پریشان می‌باشد.

دریاچه ارومیه

موقعیت: استان آذربایجان غربی

دریاچه ارومیه بزرگ‌ترین آبگیر دائمی آسیای غربی است که در شمال غرب فلات ایران قرار گرفته ‌است. وسعت این دریاچه۸۷۶ /۵۱ كیلومتر مربع است که حدود سه درصد مساحت کل کشور را دربر می‌گیرد. از نكات جالب درباره‌ این جاذبه طبیعی این است كه میزان نمک محلول در آب این دریاچه دو برابر اقیانوس‌ها است و به همین دلیل، هیچ ماهی و نرم‌تنی به جز گونه‌هایی از سخت‌پوستان در آن زندگی نمی‌کنند، آب آن هیچ‌وقت یخ نمی‌زند و شناگران نیز می‌توانند روی آن شناور بمانند.

دریاچه ارومیه 102 جزیره دارد كه البته برخی از آنها مانند جزیره كاظم داشی این روزها به یك كوه تبدیل شده‌اند. مدتی است كه ‌این دریاچه به دلیل پل میانگذر شهید كلانتری، احداث چاه‌های عمیق بسیار زیاد و غیرقانونی و ساخت سد روی رودخانه‌هایی كه دریاچه را تغذیه می‌كردند در خطر خشكسالی شدید قرار دارد.

دریاچه زریوار

موقعیت: استان كردستان

دریاچه آب شیرین زریوار یكی از مهم‌ترین دریاچه‌های غرب كشور است كه در سه كیلومتری مریوان قرار دارد. مساحت این دریاچه 720 هكتار است كه حداكثر شش متر عمق دارد. وجه‌ تسمیه‌ زریوار و زریبار كه‌ هر دو در منطقه‌ متداول‌ است‌، به‌ واژه‌ "زری" كه‌ در زبان‌ كردی‌ به‌ معنی‌ دریاچه‌ است‌، باز می‌گردد. پسوند "دار" و "بار" پسوند تشبیهی‌ و زریبار یا زریوار به‌ معنی‌ دریاچه‌وار است‌.

درباره‌ این‌ دریاچه‌ افسانه‌های‌ متعددی‌ وجود دارد كه‌ مشهورترین‌ آنها حکایت از وجود شهری‌ مدفون‌ در زیر آب‌های‌ دریاچه‌ دارد‌. در این دریاچه ماهی‌هایی چون سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی و عروس ماهی و همین طور 31 گونه پرنده بومی‌و مهاجر زندگی می‌كند. اگر به دریاچه زریوار سفر كردید، ماهی كباب‌هایی كه كنار این دریاچه پخته می‌شوند و قایقرانی روی آن به طور حتم خاطرات خوبی برای‌تان می‌سازند.

دریاچه اوان

موقعیت: استان قزوین

اگر روزی خواستید قلعه الموت را ببینید دریاچه اوان را از یاد نبرید. این دریاچه که بیش از 70 هزار متر مربع مساحت دارد، در ارتفاع هزار و 800 متری از سطح دریا واقع شده‌ و تنها از آب چشمه‌های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه و تنها بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی تامین می‌شود اما به صورت سطحی و کم. غلیان دائمی ‌آن باعث صافی و زلالی آب دریاچه شده ‌است.
عمیق‌ترین بخش اوان به 5/7 متر می‌رسد که در جنوب شرقی آن واقع شده ‌است البته برخی از مسئولان عمق دریاچه را بین یک تا 20 متر تخمین زده‌اند. از سرریز آب دریاچه نیز رود کوچکی تشکیل می‌شود که آب آن مورد استفاده کشاورزان روستاهای کوشک و آیین است. در تابستان این دریاچه محل ماهی‌گیری، آب‌تنی و قایقرانی و در پاییز، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی‌سواری است.

دریاچه حوض سلطان

موقعیت: شمال قم

اغلب تورهای گردشگری كه برای دیدن كاشان و یا زیارت حضرت معصومه (س) به قم می‌روند،‌ سری هم به دریاچه آب شور حوض سلطان می‌زنند. دریاچه نمک حوض سلطان در ۴۰ کیلومتری شمال قم و به مساحت تقریبی ۲۴۰ کیلومتر مربع ‌است‌. وسعت و شکل دریاچه متناسب با ورود آب و میزان بارندگی آن درفصول مختلف سال متفاوت است. در مواقع بارندگی و ذوب برف‌های ارتفاعات اطراف، چون بر میزان آب ورودی افزوده می‌شود، وسعت آن زیاد و در غیر از این ایام، وسعت آن کم می‌شود. بدین ترتیب سطح آب دریاچه پیوسته در نوسان است. این دریاچه از دو چاله جدا از هم تشکیل شده ‌است.

چاله غربی به نام حوض سلطان و چاله شرقی به نام حوض مره‌ است که به‌وسیله یک آبراهه به هم وصل می‌شوند. رودهای متعددی به این دریاچه وارد می‌شوند که از اراضی شوره‌زار ونمکی اطراف عبور می‌کنند. حوض سلطان در سال ۱۸۸۳ میلادی و بر اثر ساخت جاده شوسه تهران قم تشکیل شد.

دریاچه ولشت

موقعیت: استان مازندران

دریاچه کوهستانی ولشت در کیلومتر 25 جاده چالوس کرج، شهر مرزن‌آباد واقع شده، دریاچه ولشت یکی از 10 دریاچه آب شیرین کشور است که در این منطقه واقع شده و محیط زیست مناسبی را برای پرندگان و آبزیان فراهم كرده است. گونه‌های گیاهی و جانوری کلاردشت نیز از دیگر ویژگی‌های آن هستند.

این دریاچه در ارتفاع یک هزار متری از سطح دریای خزر قرار دارد. مسیر دسترسی به آن از شهر چالوس و از طریق کندوان و محور ارتباطی چالوس به تهران آغاز و پس از طی 23 کیلومتر و بعد از پل کجور و گذر از سربالایی‌ها و پیچ‌های جنگل تا کنار دریاچه ادامه می‌یابد. حضور گردشگران بدون نظارت طی سال‌های گذشته طبیعت این منطقه آسیب‌پذیر و اکوسیستم طبیعی آن را دگرگون کرده است. از جمله ورود آلاینده‌های محیطی، حیات انواع آبزیان چون ماهی سفید، اردک ماهی، شاه کولی و حتی جلبک‌ها و پلانگتون‌ها را در معرض تهدید قرار می‌دهد.

دریاچه نِئور

موقعیت: مرز بین گیلان و اردبیل

دریاچه نِئور دریاچه‌ای ما بین شهر اردبیل و شهر خلخال در مرز بین استان گیلان و استان اردبیل است. این دریاچه در ۴۸ کیلومتری جنوب شرقی اردبیل به‌طرف خلخال در یکی از دره‌های کوهستان باغیرو و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا با مساحتی بالغ بر ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متر است.

پس از طی چهل کیلومتر از شهر اردبیل به سمت شهر خلخال به ده بودالالو می‌رسیم. سپس می‌بایست جاده‌ای به طول سیزده کیلومتر را به سمت بالای کوه طی کرده تا به دریاچه رسید. این دریاچه دارای نوعی ماهی به نام قزل‌آلای رنگین کمان می‌باشد. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی می‌باشد. متأسفانه نزدیک به دو سال است که ماهی در دریاچه وجود ندارد.

ماهی‌های دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمع‌آوری می‌شوند زیرا در اثر یخ زدن دریاچه این ماهی‌ها نمی‌توانند در زمستان زنده بمانند و پس از زمستان دوباره ماهی‌های کوچک پرورشی در نئور رها می‌شوند. با بهره‌گیری از آب این دریاچه، تعدادی استخر پرورش ماهی نیز در پیرامون اردبیل درست شده‌ است.

دریاچه قله سبلان
موقعیت: استان اردبیل

سبلان، از کوه‌های مرتفع ایران است که در شمال غرب کشور و در استان اردبیل قرار دارد. سبلان سومین قله بلند ایران (پس از دماوند و علم‌کوه) و یک کوه آتشفشانی غیرفعال است. ارتفاع قله این کوه ۴۸۱۱ متر است و در بالای قله آن دریاچه کوچکی قرار دارد. سبلان به خاطر آبگرم‌های طبیعی دامنه کوه، طبیعت تابستانی زیبا و پیست اسکی آلوارس مورد توجه گردشگران است.

کوهستان سبلان از کانون های مهم آبگیر دائمی رودهای آذربایجان می باشد. دامنه های شمالی آن به دره رود قره سو و اهرچایی و دامنه های جنوبی آن به شاخه ها ی آجی چای منتهی می گردد. بنابراین سبلان بخش عمده ای از آب های حوضه رود ارس و دریاچه ارومیه را تامین می کند در دامنه های سبلان چشمه های فراوان آب گرم و آب سرد معدنی وجود دارد که در فصول مختلف مورد استفاده اهالی مشکین شهر و گردشگران قرار می گیرد. در بالای قله سبلان حفره ای وجود دارد که دهانه آتش فشان سبلان بوده است و امروزه به صورت دریاچه ای در فصل گرم ظاهر می شود.